ŞİİRLERİNİZİ E.MAİL ADRESİME GÖNDERMENİZİ RİCA EDERİM

 
Afrin türküsü

(Tüm Zeytin Dalı Yiğitlerine)

Dağa Darmuk dediler
Gelin çabuk dediler
Afrin’e neşter vurun
Yara kabuk dediler

Hey Cindere Cindere
Kırıldı tüm cendere
Bayrağımız Afrin’de
Çekildi bak göndere

Salınsın Şanlı Sancak
Sevinsin Bayır Bucak
Bundan sonra Özgür’ce
Tütecek nice OCAK

Menbiç’e akacağız
Irak’a çıkacağız
Yıldırımlar misali
Kandili yakacağız

Özcan kurban Mehmet’e
Ün saldı memlekete
Bütün dünya imrendi
Türk’teki merhamete

Yusuf ÖZCAN
18.03.2018



 

YETER

Sevenlerim,sevdiğine kavuşsun
Beni sevenlerle,olursam yeter
İylikettiklerim,beni unutsun
İylik edenleri,bilirsem YETER

                        Aslan Çakmak

                                -------------------------
ADINI SEN KOY


Aman gardaş boşa alma
Kavun karpuz kelek şimdi
Şaşırıp da serden olma
Ölçü tartı elek şimdi

Dost dediğin hain çıkar
Her işte bir oyun çıkar
Koç bildiğin koyun çıkar
Dönme beler belek şimdi

Bulutlardan olmaz ihsan
Ağustosa döndü nisan
Balçıktan halk olan insan
Vıcık vıcık milek şimdi

Sözünün eri kalmadı
Sohbetin yeri kalmadı
Düşmanın şerri kalmadı
Dostun yükü şelek şimdi

Kimisi gözyaşı içer
Kimi bakıp güler geçer
Oğlan uşak küpe seçer
Kıç kapamaz yelek şimdi

Sermayemiz kökten yalan
Yusuf Özcan oldu talan
Nere baksan cinle şeytan
Saklanıyor melek şimdi 

                    Yusuf Özcan

                               -----------------------------------

                                                          Aslan Çakmak

                               --------------------------------------

Biz milletiz

 

Anadolu anamdır, aziz vatanım benim

“Çanakkale Geçilmez” yazdı destanım benim

Atatürk’üm daima, Başkomutanım benim

 

Albayrağa nakşolan, hilalin halesiyim

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim

 

Maraş’ta Sütçü İmam, Erzincan’da Dedem var

Soğanlı’da Bardız’da emmim dayım edem var

Sarıkamış Dağı’nda yüz binlerce çiğdem var   

 

Yurduma göz dikenin başının belasıyım

Nerde bir Türk yaşarsa ben onun kölesiyim

 

Yunus Emre, Mevlana, Hacı Bektaş Veli’yim

Uluğ Bey, İbn-i Sina, Yesevi’nin diliyim

Hazar’ı kucaklayan, Şehriyar’ın iliyim

 

Gurbetteki vatanın, candaki sılasıyım

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim

 

Devletler ayrı olsun, soyumuz birdir bizim

Oğuzlar’dan geliriz, Boy’umuz birdir bizim

Türkü, ağıt, destanlar, toyumuz birdir bizim

 

Düşmana göğüs geren, Kerkük’ün kalesiyim

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim

 

El Esker’in elinde, Karacoğlan sazıyım

Ahıska’da ağıdım, Karabağ’da sızıyım

Türkmenistan yiğidi, Özbekistan kızıyım

 

Kazak, Tatar Çeçen”in, gözünün elasıyım

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim

 

Balkanlar gardaşımdır, Kırım benim öz yârim

Taşkent, Bişkek, Buhara, benim ata diyarım

Almaata çağırsa, Bozoklar’dan duyarım

 

Karabağlı ananın, tükenmez çilesiyim

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim

 

Ankara’dan Bakü’ye, selam veren elim ben

Turfanda’da açılan, yediveren gülüm ben

Bir kıbleye yönelen, bir konuşan dilim ben

 

Camilerde ezanım, hürriyet salasıyım

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim

 

Köroğlu’yum Manas’ım, Orhun’daki taşım ben

Dedem Korkut Boy’lasın, Türkmen Bey’i başım ben

Afif olan millete, Akif ile marşım ben

 

Akdeniz’de Barboros, kaptanın âlâsıyım

Nerde bir Türk yaşarsa ben onun kölesiyim

 

Ulubatlı Hasan’ım, Osman Batur Şamil’im

Timur’un türbedarı, aksakallı kâmilim

Çarların rüyasıyım, Nuri Paşa, Cemil’im

 

Rüzgârlarla yarışan, atların yelesiyim

Nerde bir Türk yaşarsa ben onun kölesiyim

 

Bir tarlanın ekini, bir çınarın dalıyız

Kanımızın rengi var, albayrağın alıyız

Yediden yetmişine, vatana sevdalıyız

 

Yavru Vatan Özcan’ım, ben onun balasıyım

Nerde bir Türk yaşarsa, ben onun kölesiyim.

 

 

                                        Yusuf Özcan